MedCat

Accés a la base de dades MedCat.

Arxius consultats | Advertiment | Sobre les fitxes | Com citar | Avís legal

Id MedCat 

Documents | Persones

MedCat doc7646 (27 / abril / 2024)

Barcelona - Arxiu de la Corona d'Aragó [Arxiu Reial de Barcelona] - Cancelleria reial, Registres – reg. 1786, ff. 18v-19v

Publicació de la fitxa: 2022-09-06
Darrera modificació: 2023-07-13
Bases de dades:MedCat
Fons:Carmel Ferragud

Descripció

Autor:Carmel Ferragud Domingo
Procedència:inspecció personal
Estat:completa

Tipologia

Tipus de document:Absolució
Per unitat productora:Reial

Matèria

AbsolucióBarberDictamen mèdicFebresFeridaMúsicPeritatge

Llocs / territoris

Territoris:València (regne)
Localitats:València

Identificació

Localització

Arxiu / fons:Barcelona - Arxiu de la Corona d'Aragó [Arxiu Reial de Barcelona] - Cancelleria reial, Registres
Signatura:reg. 1786, ff. 18v-19v

Data i lloc

Datació:expressa
Data:19 agost 1382
Lloc:València

Llengua

Llatí

Contingut

Regest

L'infant Joan, duc de Girona, lloctinent general de Pere III el Cerimoniós, dicta sentència d'absolució en favor del ministrer Jaquet de Troyes, de la seva Casa, que havia estat acusat de l'assassinat de Guerau de la Loa, borgonyó, mort pressumptament com a conseqüència d'una ferida en el cap. L'infant va ordenar fer una inquisició al seu procurador fiscal, en la qual es va procedir a rebre testimonis i a valorar l'abast de la ferida per banda dels metges que l'atenien i d'altres, que resultà ser lleu. A més a més, els testimonis determinaren que l'actitud del ferit, els seus excessos en el menjar i el beure i l'edat havien estat claus en la seua mort, ja que aquests excessos li havien provocat una malaltia en el ventre i febre, com demostrava la fetidesa de les seves deposicions, i no la ferida. Tot això fou determinant en la sentència. Entre els testimonis figura Simon Quihivé [barber] de la casa del duc.
Persones relacionades
1. Joan I el Caçador (1350 – 1396) - atorgant
2. Simó Quihivé (fl. 1377 – 1387) - testimoni
3. Guerau de la Loa (fl. 1382) - esmentat
4. Jaquet de Troyes (fl. 1382) - beneficiari

Text

Transcripció:«Jaqueto de Troys. — In Christi nomine, noverint universi quod nos infans Johannes, et cetera, visa d[e]n[u]nciacione sive clamo coram nobis proposito contra vos Jaquetum de Troys, min[i]strer[i]um de domo nostra, propter mortem sive necem insecutam in personam Girardi de [la ] Loa, borgonyó, videlicet quod propter quendam ictum sive vulnus per vos eidem i[n] capitis illatum fuerat mortuus sive occisus, propter quod vos fecimus capi et carcere sub fida et diligenti custodia detineri; viso qualiter nos super hiis ex nostro officio fecimus et mandavimus fieri inquisicionem ad instanciam nostri procuratoris fiscalis; visis et recognitis testibus super dicta inquisicione receptis et eorum attestacionibus cum diligencia recensitis; ffacta de hiis plenaria relacione coram nobis et in nostro consilio per fidelem nost[r]um Bonifacium Ferrarii, decretorum doctorem; habita super hiis diligenti examinacione et deliberacione cum nostro regente Cancellariam et cum aliis in iure peritis; sacrosanctis Evangeliis coram nobis positis, habendo preocculis solum Deum ut de eius vultu iudicium nostrum prodeat et occuli nostri videre valeant equitatem ad dandum et promulgandum nostram sentenciam, procedimus in hunc: attendentes et considerantes quod per deposiciones testium predictorum et aliter est clare probatum quod vulnus per vos dictum Iaquetum dicto Geraldo de la Loa, borgunyó, illatum erat levissimum et non mortale, in tantum quod si dictus Geraldus voluisset se a contrariis custodire, infra tres vel quatuor dies fuisset plenarie [c]uratus, secundum relacionem et deposicionem medici qui ipsum habebat in cura et aliorum, cum dictus Geraldus de la Loa, burguyó, recepto dicto ictu steterit per XII dis et plus eundo, comedendo et bibendo sicut aliter autem consueverat; attendentes quod constat clare quod dictus Geraldus ex superfluitate victualium, signanter ex potacione vini [ex]cesiva ex magna crapula [sive] ingurgit[acione] [que] [cotidi]e [con]turbatur ac etiam propter se[n]uctete[m] [sic per senectutem], cum esset in etate sexaginta annorum et plus constitutus, ac etiam propter grosiciem ventris et infirmitatem quam in ventre paciebatur, dictus Gerardus incurrit febrem, ex quibus dum asellaret quam iecur putridum emittebat; considerantes etiam quod dictus Gerardus de la Loa ante quam moriretur dixit quod ex dicto vulnere sive ictu moriebatur; hiis et aliis quamplurimis attentis que possunt et debent movere animum recte iudicantis, pronunciamus, sentenciamus et declaramus vos dictum Iaquetum de Troys esse innocentem, inculpabilem et immunem a dicta morte in persona dicti Gerardi de la Loa insecuta, absolventes vos dictum Jaquetum a dicta morte et ab aliis contra vos impetitis, imponentes per hanc eandem dicto nostro procuratori fiscali super predictis silencium sempiternum. — Lata fuit hec sentencia per dictum dominum infantem, seu in eius personam ad eius mandatum per honorabilem Simonem Salzeti, eiusdem domini infantis alguatzirum, in civitate Valencie, videlicet in aula maiori hospicii nobilis Petri Boyl, in quo tunc dictus dominus infans hospitabatur; et lecta ibidem de ipsius mandato per me Johannem de Riglos, scriptorem et notarium infrascriptum, die martis decimanona mensis augusti anno a Nativitate Domini millesimo trecentesimo octuagesimo secundo; presentibus dictis Iaqueto de Troys, ex una parte, et Petro de Puteis, procuratori fiscali dicti domini infantis ex altera; nec non presentibus nobili Anthonio de Pujal, maiordomo, Petro de Artes, militi, camarlengo dicti domini infantis, Bonifacio Ferrarii, decretorum doctori, Petro Fraella, notario, Gabriele Bonini, mercatori, Hugone de Polinyaco, camerario inclite domine ducisse, Petro Frelini, magistro Simone Quihibe, Lotino Celart, de domo eiusdem domini infantis, ad hec pro testibus specialiter vocatis et sc[r]iptis. — Signum [en blanc] infantis Johannis, et cetera, qui hanc sentenciam promulgari mandavimus ipsamque sigillo nostro inpendenti iussimus comuniri in testimonium premissorum. Primogenitus. — Signum [en blanc] Iohannis de Riglos, dicti domini infantis scriptoris, notarii publici per totam terram et dominacionem illustrissimi domini regis Aragonum, auctoritate eiusdem, qui parlacioni dicte sentencie personaliter interfuit eamque legit, publicavit ac scribi fecit; et cum raso et correcto in linea VIII ubi corregitur “victualium”, et in prima linea firme dicti domini infantis ubi corregitur “qui hanc sentenciam promulgari mandavimus”, ipsamque clausit. — Johannes de Riglos ex sentencia lata per domino duce seu in eius personam de eius mandato per Simonem Salzeti, alguatzirum. Probata».

Observacions

Agraïm a Carles Vela (MiMus) el cridar la nostra atenció sobre aquest document i que ens n'haja proporcionat la transcripció, que ací hem adaptat lleugerament.

Bibliografia

Reproduccions:PARES ACA
Què són les imatges?

Les petites imatges de la cinta ornamental corresponen, d'esquerra a dreta, als següents documents: 1. Jaume II ordena resoldre les discòrdies veïnals per una finca del metge reial Arnau de Vilanova a la ciutat de València, 1298 (ACA); 2. Contracte entre Guglielmo Neri de Santo Martino, cirurgià de Pisa, i el físic-cirurgià de Mallorca Pere Saflor, batxiller en medicina, per a exercir la medicina i la cirurgia sota la direcció del segon, 1356 (ACM); 3. Valoració de l'obrador de l'apotecari de Barcelona Guillem Metge, efectuada pels apotecaris Miquel Tosell, Berenguer Duran i Vicenç Bonanat, per a ser venut al també apotecari Llorenç Bassa, 1364 (AHPB); 4. Pere III el Cerimoniós regularitza la situació legal d'Esteró, metgessa jueva de Vilafranca del Penedès, concedint-li una llicència extraordinària per a exercir la medicina, 1384 (ACA); 5. Procura de Margarida de Tornerons, metgessa a Prats de Molló i a Vic, per a recuperar els béns que li retenia un tercer a Vic, 1401 (ABEV); 6. Doctorat i llicència docent de Narcís Solà, batxiller en medicina, expedits per Bernat de Casaldòvol, doctor en medicina i canceller de la Facultat de Medicina de Barcelona, 1526 (AHCB); i 7. Societat entre Joan Llunes i Joan Francesc Llunes, pare i fill, i Lluís Gual, gendre del primer, cirurgians de Caldes de Montbui, per a exercir la professió, 1579 (AHCB).